نورتریپتیلین و لاغری

داروی نورتریپتریلین در لاغری اثر دارد .

بیماری‌های دیگر قلبی (آریتمی، نارسایی احتقانی قلب ، آنژین صدری، بیماری دریچه‌های قلب با بلوک قلبی)، اختلالات تنفسی، الکلسیم، صرع، و اختلالات تشنجی دیگر (ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد)، الکتروشوک درمانی (به دلیل افزایش خطر هیپومانیا و دلیریوم)، بیماری دوقطبی، گلوکوم (حتی مقادیر معمول این دارو ممکن است فشار داخل چشم را افزایش دهد)، پرکاری تیروئید، یا مصرف هورمونهای تیروئیدی، دیابت نوع I و II، هیپرتروفی پروستات، انسداد فلجی روده یا احتباس ادرار (ممکن است موجب بدتر شدن این حالات شود)، اختلال عملکرد کبد با کلیه (اختلال در متابولیسم و دفع دارو ممکن است موجب تجمع آن شود)، بیماری پارکینسون، مصرف همزمان داروهای بیهوش کننده عمومی. ضدافسردگی‌ها منجر به افزایش خطر خودکشی در کودکان، نوجوانان و جوانان (۲۴-۱۸ سال) مبتلا به افسردگی می‌‌شوند (در این افراد با احتیاط مصرف شود)، بیماران مبتلا به دیابت، نارسایی کبدی و کلیوی.

هشدارها و احتیاطات:

  1. دارو همراه یا بلافاصله پس از غذا تجویز شود.
  2. در افراد دیابتیک قند خون باید کنترل شود. بدلیل حساسیت به نور از لوسیون‌های ضدآفتاب استفاده شود.

عوارض جانبی:

عوارض جانبی اعصاب مرکزی: کابوس شبانه، پاراستزی، حمله مغزی، خواب آلودگی، سرگیجه، ترمور، ضعف، سردرد، عصبانیت، حملات تشنجی، نوروپاتی محیطی، علائم اکستراپیرامیدال، اضطراب، گیجی (بیشتر در سالمندان مشهود است)، تغییرات EEG، توهم، بی خوابی.

قلبی ـ عروقی: افت فشار خون در حالت ایستاده، تاکیکاردی، آریتمی، انفارکتوس میوکارد (MI)، سکته مغزی، بلوک قلبی، نارسایی احتقانی قلب (CHF)، طپش قلب، هایپرتانسیون، تغییرات EKG.

پوست: بثورات پوستی، کهیر، تب دارویی، راش. چشم، گوش: تاری دید، وزوز گوش، گشاد شدن مردمک چشم، افزایش فشار داخل چشمی. دستگاه گوارش: خشکی دهان ، یبوست، تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، اسهال، انسداد فلجی روده.

ادراری ـ تناسلی: احتباس ادرار. سایر عوارض: تعریق، حساسیت به نور، حساسیت مفرط (بثورات پوستی، کهیر، تب دارویی، ادم)، آگرانولوسیتوز، سرکوب مغز استخوان، ترومبوسیتوپنی، ائوزینوفیلی، کاهش یا افزایش وزن.

بعد از قطع ناگهانی مصرف طولانی مدت دارو ، ممکن است تهوع، سردرد و بی حالی بروز کند (بروز این عوارض نشان دهنده اعتیاد نمی‌ باشد).

توجه: در صورت بروز علائم حساسیت مفرط، باید مصرف دارو قطع شود (ولی نه به طور ناگهانی).

بیمار باید از نظر بروز احتباس ادرار، خشکی شدید دهان، بثورات پوستی، حملات تشنجی، تاکیکاردی، گلودرد، تب یا یرقان تحت مراقبت باشد.