از دیر خوابیدن و دیر بیدار شدن اجتناب کنیم. اگر زمانهایی کودک احساس کند حوصله اش سر رفته میتوان سرگرمی هایی مثل ساختن کاردستی ، آشپزی و پخت کیک و خواندن کتاب و قصه استفاده کرد. متناسب با سن کودک میتوان ساعاتی را به تماشای تلویزیون یا بازیهای رایانه ای اختصاص داد( حداکثر دو ساعت در روز) .
اگر کودک علایمی از بیماری نشان داد در درجه اول حفظ خونسردی اهمیت زیادی دارد و از واکنشهای احساسی شدید اجتناب کرد تا اضطراب کودک زیاد نشود. در تمام مراحل تشخیص و درمان و قرنطینه کودک را نباید تنها گذاشت و باید در کنار کودکان ماند ، در چنین مواقعی بهتر است از سرزنش کردن کودک و ترساندن کودک اجتناب کرد .
متاسفانه کودکان ممکن است به خاطر این بیماری سوگوار عزیزانشان شوند ، درک کودک از مرگ و سوگواری با توجه به سن کودک متفاوت است .
کودکان تا سنین قبل از ٧ سالگی مرگ را بازگشت پذیر میدانند و فکر میکنند فرد سوگوار ممکن است برگردد. کودکان سوگوار معمولا مضطرب ، افسرده و پرخاشگر میشوند .
بی خواب میشوند و ممکن است احساس عذاب وجدان بابت متوفی پیدا کنند. در این شرایط حتما فرصتی را به بیان هیجانات و احساسات آنها اختصاص دهید .
