دکتر سارا جعفری

سوابق اجرایی

 

کارشناس اعتیاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

عضو درمانی بیمارستان روزبه

سرپرست اداره سلامت روان استان اصفهان

 مسوول کلینیک محرک مرکز ملی مطالعات اعتیاد سال 1388 تا سال 1390 (مرکز اینکاس ، دکتر آذرخش مکری )

 

فعالیتهای انجام شده در وزارت بهداشت:

1. ترجمه 2 کتاب از سری کتابهای پیشگیری و درمان اعتیاد تهیه شده توسط وزارت بهداشت
2. ویرایش بسته درمان مواد محرک و تهیه بازخورد
3. جمع آوری بسته های موجود در زمینه درمان مواد محرک
4. تهیه پیش نویس برنامه آموزش کوتاه مدت حرفه ای درمانهای روانشناختی اعتیاد ویژه روانشناسان
5. تهیه پیش نویس برنامه آموزش کوتاه مدت حرفه ای درمان روانشناختی مواد محرک
6. تدریس در دورهای آموزش کوتاه مدت حرفه ای درمان با داروهای آگونیست ویژه پزشکان در دانشگاههای متقاضی
7. تدریس در دورهای آموزش کوتاه مدت حرفه ای درمانهای روانشناختی اعتیاد ویژه روانشناسان در دانشگاههای متقاضی
8. تدریس در دورهای آموزش کوتاه مدت حرفه ای درمانهای روانشناختی مواد محرک ویژه روانشناسان در دانشگاههای متقاضی
9. برگزاری کارگاههای آموزشی ویژه کارکنان زندانهای کل
10. سخنرانی در برنامه آموزشی درمان سوء مصرف مواد مخدر دانشگاه علوم پزشکی تهران ویژه پزشکان از سال ۹۲ تا سال ۹۸
11. سخنرانی در برنامه دوره آموزش مقدماتی درمان غیر دارویی سوء مصرف مواد ویژه روانشناسان سال92 دانشگاه علوم پزشکی تهران
12. سخنرانی در برنامه آموزشی درمانهای سوء مصرف مواد مخدر ویژه پزشکان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سال 92

fluvoxamine

فلووکسامین (Fluvoxamine) یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که بیشتر برای درمان اختلال وسواسی اجباری استفاده می‌شود.

فلووکسامین برای درمان اختلال وسواس اجباری وسواس به کار می‌رود (OCD). این کار به کاهش افکار مداوم / ناخواسته (وسواس‌های)و ترغیب به انجام وظایف تکراری (اجبار مانند شستن دست‌ها، شمردن، بررسی) که با زندگی روزمره تداخل پیدا می‌کند، کمک می‌کند.

Fluvoxamine به عنوان بازدارنده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI شناخته می‌شود. این دارو با کمک به بازیابی تعادل یک ماده طبیعی خاص (سروتونین)در مغز کار می‌کند.

فلووکسامین یکی از اولین داروهای موسوم به اس‌اس‌آرآی است که در سال ۱۹۸۴ در کشور سوئیس وارد بازار شد.

این دارو از ۱۹۹۴ در آمریکا و از ۱۹۹۹ در ژاپن مصرف می‌شود.

فلووکسامین و بارداری :

اخیرا تعدادی از زنان با این سوال که آیا در دوران بارداری به fluvoxamine ادامه دهند، به کلینیک ما مراجعه کرده‌اند. Fluvoxamine یک SSRI است، با این حال به طور معمول به عنوان داروی اولیه برای افسردگی و یا اختلالات اضطراب استفاده نمی‌شود. Fluvoxamine در ابتدا توسط FDA برای درمان اختلال وسواس وسواس اجباری (OCD) تایید شد و بسیاری از آن‌ها در درمان OCD بسیار موثر هستند.

 

از آنجا که fluvoxamine به اندازه دیگر داروها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، اطلاعات ایمنی در مورد استفاده آن در بارداری محدود است. در حقیقت، یک تحلیل جامع که کاربرد SSRI فردی در دوران بارداری را مورد بررسی قرار دهد و خطر ناهنجاری‌های مادرزادی پس از آن حتی شامل fluvoxamine در آنالیز آن نیز نشد. یک نگاه دقیق‌تر به برخی مطالعات اخیر ممکن است ما را به درک بیشتر در مورد ایمنی در دوران بارداری هدایت کند.

 

مکانیسم عمل فلووکسامین 50 

 فلووکسامین یک مهارکننده ی انتخابی باز جذب سروتونین (SSRI) است. فلووکسامین با مهار اختصاصی باز جذب سروتونین موجب افزایش انتقال سروتونرژیک می‌شود.

ولی تأثیر بر فعالیت‌های دوپامینرژیک و نورآدرنرژیک ندارد. این دارو باعث مهار آنزیم سیتوکروم (۲D6 . 2C9 . 3A4 . 1A2 ) P450 میشود.

 فلووکسامین و عوارض جانبی:

هر دارویی ممکن است دارای عوارض جانبی خاص خود باشد.

اما بیشتر افراد این عوارض جانبی را دریافت نمی کنند. در لیست زیر عوارض جانبی معمول این دارو را می بینید:

یبوست، اسهال، سرگیجه، خواب آلودگی، خشک شدن دهان، سردرد، تعریق بیش از حد، از دست دادن اشتها، تهوع، عصبی بودن؛ ناراحتی معده، گرفتگی بینی، تغییر در طعم غذا، مشکل در خوابیدن، استفراغ، ضعف.

اگر عوارض شدید زیر را در خود دیدید حتما با پزشک خود مشورت کنید:

واکنش های آلرژیک (جوش؛ کهیر؛ خارش، مشکل تنفسی، تنگی در قفسه ی سینه، تورم دهان، لبها، صورت و زبان)، رفتارهای غیر عادی، مدفوع سیاه رنگ یا خونی، درد در قفسه ی سینه، کاهش تمرکز، کاهش تمایل و توانایی های جنسی، تب، ضعف و خستگی بیش از حد، مشکلات حافظه، اضطراب، افسردگی، توهم، پرخاشگری، خصومت، سردرهای مکرر، بی قراری، دوره های قاعدگی دردناک و نامنظم، تورم، تشنج، افکار خودکشی.

اگر مقدار مصرف این دارو بیشتر از مقدار تجویزی بود حتما به اورژانس خبر دهید.

اختلالات جنسی، کاهش تمایل جنسی، تغییرات رفتاری و روانی، جنون، تنگی نفس، احتباس ادرار، ضعف یا خستگی مفرط، یبوست، سرگیجه، سردرد، بی خوابی.

CNS: ﺳﺮدرد، ﺑﻲ ﺧﻮاﺑﻲ، ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﻲ، ﺳﺮﮔﻴﺠﻪ، ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ

GI : ﺗﻬﻮع، اﺳﻬﺎل، ﺑﻲ اﺷﺘﻬﺎﻳﻲ

کلردیازپوکساید خودکشی

کلردیازپوکساید یکی از بنزودیازپینهای‌های پرمصرف است که در درمان اضطراب و بیخوابی مؤثر است.

کلردیازپوکساید یک بنزودیازپین است. Chlordiazepoxide بر مواد شیمیایی مغز تاثیر می‌گذارد که ممکن است در افراد با اضطراب نامتعادل شود.

Chlordiazepoxide برای درمان اختلالات اضطراب به کار می‌رود.

کلردیازپوکساید ممکن است برای درمان اضطراب که ممکن است قبل از جراحی داشته باشد، به کار رود. Chlordiazepoxide نیز برای درمان اضطراب و یا ترک اعتیاد به الکل استفاده می‌شود.

کلردیازپوکساید ممکن است برای اهداف فهرست‌شده در این راهنمای دارویی استفاده شود.

کلردیازپوکساید خودکشی : 

کلردیازپوکساید خود دارویی برای جلوگیری از خودکشی می باشد . اما ممکن است که باعث فکر کردن به ایجاد صدمه به خود یا خودکشی شود .

کوئتیاپین برای خواب

کوئتیاپین  برای خواب:

اطلاعات زیر برای تایید دارو یا توصیه کردن درمان در نظر گرفته نشده است. در حالی که این بررسی‌ها ممکن است مفید باشند، آن‌ها جایگزینی برای مهارت، تجربه ، دانش و قضاوت فعالان بهداشت و درمان در مراقبت‌های پزشکی نیستند. یعنی این که الزاما این دارو برای خواب نیست .

دوزبندی در بزرگسالان:

دوز آﻏﺎزﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎﻟﻎ ۲۵ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم دوﺑﺎر در روز اﺳﺖ و ﺑﻪ آراﻣـﻲ ﻏﻠﻈـﺖ آن ﺑـﻪ ۲۵ ﺗـﺎ ۵۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم روزاﻧﻪ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ۳۰۰ ﺗﺎ ۶۰۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم در روز میرﺳﺪ.

ﺷﺮﻛﺖ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺮای ﻧﻮع ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣــﺪت، دوز آﻏــﺎزﻳﻦ ﺗــﺎ ۳۰۰ ﻣﻴﻠــﻲﮔــﺮم در روز، در روز دوم ۶۰۰ ﻣﻴﻠــﻲﮔــﺮم و در روز ﺳــﻮم ۸۰۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم روزاﻧﻪ را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد داده اﺳﺖ.

دوز ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻫﺮ دو ﻧﻮع ﺑﺮاﺑﺮ اﺳـﺖ.

ﺷـﺮﻛﺖ ﺳـﺎزﻧﺪه ﺣـﺪاﻛﺜﺮ دوز را ﺗﺎ ۸۰۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم در روز را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد داده اﺳﺖ، اﻣﺎ ﺗـﺎ دوز ۱۲۰۰ ﻣﻴﻠـﻲﮔـﺮم در روز اﺳـﺘﻔﺎده ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ میرﺳﺪ ﻛﻪ ﺑـﻪ ﺧـﻮﺑﻲ ﺗﺤﻤـﻞ ﻣـﻲﺷـﻮد.

ﺑـﺮای اﻓـﺮاد ﻣﺴـﻦ، ﺑـﺎ دوزﻫـﺎی ۱۲/۵ ﺗـﺎ ۲۵ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم دوﺑﺎر در روز آﻏﺎز میﺷﻮد و ﻏﻠﻈﺖ آن در ﺧﻮن اﻳـﻦ اﻓـﺮاد ﻛﻤﺘـﺮ از اﻓـﺮاد ﺟـﻮان اﺳـﺖ.

ﺑﺮای دﻓﻊ دارو ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻛﻠﻴﻪ ﻧﻴﺴﺖ اﻣﺎ در اﻓﺮادی ﻛـﻪ ﻣﺸـﻜﻞ ﻛﺒـﺪی دارﻧـﺪ ﺑـﺎﻻ رﻓـﺘﻦ ﺳـﻄﺢ ﻏﻠﻈﺖ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد ﻛﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ دوز اﺳﺖ.

مقدار مصرف :

a) درمان علائم و نشانه‌های اختلالات سایکوتیک:

در ابتدا ۲۵mg از راه خوراکی ۲بار در روز تجویز شده، افزایش دوز به میزان ۲۵-۵۰mg ، ۲ یا ۳ بار در روز از راه خوراکی در فواصل ۲تا ۳روزه صورت می‌گیرد. ماکزیمم دوز مصرفی ۸۰۰mg می‌باشد.

کوئتیاپین برای خواب

نورتریپتیلین و لاغری

نورتریپتیلین و لاغری

داروی نورتریپتریلین در لاغری اثر دارد .

بیماری‌های دیگر قلبی (آریتمی، نارسایی احتقانی قلب ، آنژین صدری، بیماری دریچه‌های قلب با بلوک قلبی)، اختلالات تنفسی، الکلسیم، صرع، و اختلالات تشنجی دیگر (ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد)، الکتروشوک درمانی (به دلیل افزایش خطر هیپومانیا و دلیریوم)، بیماری دوقطبی، گلوکوم (حتی مقادیر معمول این دارو ممکن است فشار داخل چشم را افزایش دهد)، پرکاری تیروئید، یا مصرف هورمونهای تیروئیدی، دیابت نوع I و II، هیپرتروفی پروستات، انسداد فلجی روده یا احتباس ادرار (ممکن است موجب بدتر شدن این حالات شود)، اختلال عملکرد کبد با کلیه (اختلال در متابولیسم و دفع دارو ممکن است موجب تجمع آن شود)، بیماری پارکینسون، مصرف همزمان داروهای بیهوش کننده عمومی. ضدافسردگی‌ها منجر به افزایش خطر خودکشی در کودکان، نوجوانان و جوانان (۲۴-۱۸ سال) مبتلا به افسردگی می‌‌شوند (در این افراد با احتیاط مصرف شود)، بیماران مبتلا به دیابت، نارسایی کبدی و کلیوی.

هشدارها و احتیاطات:

1. دارو همراه یا بلافاصله پس از غذا تجویز شود.
2. در افراد دیابتیک قند خون باید کنترل شود. بدلیل حساسیت به نور از لوسیون‌های ضدآفتاب استفاده شود.

عوارض جانبی:

عوارض جانبی اعصاب مرکزی: کابوس شبانه، پاراستزی، حمله مغزی، خواب آلودگی، سرگیجه، ترمور، ضعف، سردرد، عصبانیت، حملات تشنجی، نوروپاتی محیطی، علائم اکستراپیرامیدال، اضطراب، گیجی (بیشتر در سالمندان مشهود است)، تغییرات EEG، توهم، بی خوابی.

قلبی ـ عروقی: افت فشار خون در حالت ایستاده، تاکیکاردی، آریتمی، انفارکتوس میوکارد (MI)، سکته مغزی، بلوک قلبی، نارسایی احتقانی قلب (CHF)، طپش قلب، هایپرتانسیون، تغییرات EKG.

پوست: بثورات پوستی، کهیر، تب دارویی، راش. چشم، گوش: تاری دید، وزوز گوش، گشاد شدن مردمک چشم، افزایش فشار داخل چشمی. دستگاه گوارش: خشکی دهان ، یبوست، تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، اسهال، انسداد فلجی روده.

ادراری ـ تناسلی: احتباس ادرار. سایر عوارض: تعریق، حساسیت به نور، حساسیت مفرط (بثورات پوستی، کهیر، تب دارویی، ادم)، آگرانولوسیتوز، سرکوب مغز استخوان، ترومبوسیتوپنی، ائوزینوفیلی، کاهش یا افزایش وزن.

بعد از قطع ناگهانی مصرف طولانی مدت دارو ، ممکن است تهوع، سردرد و بی حالی بروز کند (بروز این عوارض نشان دهنده اعتیاد نمی‌ باشد).

توجه: در صورت بروز علائم حساسیت مفرط، باید مصرف دارو قطع شود (ولی نه به طور ناگهانی).

بیمار باید از نظر بروز احتباس ادرار، خشکی شدید دهان، بثورات پوستی، حملات تشنجی، تاکیکاردی، گلودرد، تب یا یرقان تحت مراقبت باشد.

 

مصرف گل و ماریجوانا در حاملگی

نکته : در این مطلب ماری جوانا، گل ، حشیش معادل هم به کار رفته اند .

مصرف ماری جوانا در حاملگی می تواند برای سلامتی جنین خطرناک باشد و باعث مشکلات جدی شود از جمله به دنیا آمدن نوزاد مرده، زایمان زودرس ،رشد و نمو مشکل دار جنین

ماری جوانا شایع ترین ماده غیرقانونی است که در طول حاملگی در آمریکا مصرف می شود. مصرف ماری جوانا نه تنها برای زنان حامله بلکه برای هر گروه سنی و برای زن و مرد در هر سن و سالی که باشند عوارض دارد .

ماری جوانا هنوز در بعضی از ایالت های فدرال آمریکا غیرقانونی باقی مانده است در حالی که در بعضی اظهارات آن را قانونی که آن را تنها برای مصرف تفننی و دارویی قانونی کرده اند.

به علاوه گروهی از خانم های حامله آن را بدون خطر می دانند و به عنوان یک روش گیاهی برای درمان تهوع و استفراغ حاملگی و بیماری صبحگاهی مناسب می دانند.

اما مصرف ماری جوانا در طول حاملگی بی خطر نیست و نتایج جدی به بار می آورد که به صورت بالقوه خطر مرگ وجود دارد.

از طرفی این خطرات برای افرادی که حامله نیستند هم وجود دارد.

مصرف  ماریجوانا در حاملگی