ریسپریدون برای کودکان
مطالعات مختلف نشان داده که ریسپریدون اثر معنی داری در کاهش رفتار کلیشه ای دارد .
تاثیر این دارو بر رفترهای کلیشهای، یافتهی جدید و تعجب آوری نیست زیرا که در مطالعات گذشته، داروی هالوپریدول نیز اثرات مشابهی در کاهش رفتارهای کلیشه ای داشته است .
تاثیر درمانی ریسپریدون بر روی بچه ها و بالغین مبتلا به اختلالات نافذ رشد ارزیابی شده و مشخص شد که ریسپریدون بر روی علائم رفتاری برخی کودکان و مشکلات نافذ رشد مؤثر میباشد و باعث بهبودی در آنها میگردد.
در تحقیقی بررسی اثر ریسپریدون در درمان کودکان اوتیسمی 17-5 سال پرداخته و 49 نفر تحت درمان با ریسپریدون و 52 نفر تحت درمان پلاسیبو به مدت 8 هفته قرار گرفتند، نتایج حاصل شامل کاهش بیقراری در ۵۳ درصد در گروه ریسپریدون در مقابل ۱۴ درصد در گروه پلاسیبو بود .
در مورد درمان اوتیسم با ریسپریدون به طور متوسط در بهبود علایم و اختلالات ارتباطی و اجتماعی مؤثر میباشد.
ریسپریدون به تنهایی تاثیر معنی داری بر مهارت های گفتاری و زبانی ندارد ولی همانطور که از نتایج این مطالعه نیز برداشت میشود، ریسپریدون با کاهش دیگر مشکلات اجتماعی در تعاملات و رفتار کلیشه ای میتواند کودک مبتلا به اوتیسم را جهت حضور در تعاملات اجتماعی آماده کرده و منجر به بهبودی گوشه گیری اجتماعی شود
